Λιπομεταφορά-Lipofilling


To Λίπος

•    Παρά τις απόψεις ότι το λίπος είναι ένας σχετικά αδρανής και απομονωμένος ιστός, έχει αποδειχθεί πως συνιστά μια εστία καλά αγγειούμενου ιστού με υψηλή μεταβολική δραστηριότητα.
•    Εκτός από δομικό ρόλο, ο λιπώδους ιστός χρησιμεύει ως δεξαμενή για την αποθήκευση ενέργειας.
•    Ο αριθμός των λιποκυττάρων γενικά θεωρείται ότι είναι σταθερός μετά από την ολοκλήρωση της εφηβικής ανάπτυξης. Μεταβολές του όγκου του λιπώδους ιστού σχετίζονται με το μέγεθος των κυττάρων και το συνολικό περιεχόμενο των λιπιδίων τους. •    Κύτταρα που απομακρύνονται με λιποαναρρόφηση ή άλλες χειρουργικές διαδικασίες δεν προκειται να αναγεννηθούν.
•    Αντίθετα, κύτταρα που συρρικνώνονται μετα απο απώλεια βάρους, στην πραγματικότητα, μπορεί να αποδιαφοροποιούνται. Ωστόσο, η επακόλουθη αύξηση του σωματικού βάρους προκαλεί εκ νέου διαφοροποίηση των κυττάρων με μία αύξηση σε όγκο.
Ιστορική Αναδρομή
•    Αν και η αύξηση της δημοτικότητας της μεταμόσχευσης λίπους είναι μια σχετικά πρόσφατη εξέλιξη στην πλαστική χειρουργική, η έννοια της μεταφοράς του λίπους δεν είναι νέα.
•    Ήδη από το 1893, ελεύθερα αυτομοσχεύματα λίπους χρησιμοποιήθηκαν για να γεμίσουν ένα έλλειμμα μαλακών μορίων.
•    Η Πρώτη χρήση αυτολογου λίπους για να διορθώθουν ελλείμματά σε ζυγωματικά τόξα και την περιοχή του πώγωνος αναφερθηκε το 1909.
•    Κατά τη διάρκεια των αρχών του 20ου αιώνα, έγιναν προσπάθειες για να διορθώθουν άλλες καταστασεις, συμπεριλαμβανομένης της ημιπροσωπικής ατροφίας και ελλειμματων του μαστού, αλλά η εμφύτευση του λίπους με τη σημερινή της μορφή δεν είχε αναπτυχθεί παρά μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του 1980, οπότε και ανακτήθηκε το ενδιαφερον της επιστημονικης κοινοτητας γυρω απο την λιποαναρρόφηση.
•    Ο Illouz ανέφερε πρώτος τη μεταφορά λιποαναρρόφεντος λίπους το 1984.
•    Το 1986, Ο Ellenbogen ανέφερε τη χρήση του ελεύθερου αυτομοσχεύματα λίπους σε μια ποικιλία ατροφικών και μετατραυματικών ελλειμμάτων τουπροσώπου.  
•    Οι τεχνικές άρχισαν να παρουσιάζουν μεγάλη εξέλιξη από το 1991 και μετά, κυρίως χάρη στις εργασίες του Αμερικανού πλαστικού χειρουργού Sydney Coleman, κι έτσι σήμερα η έγχυση λιποκυττάρων ή λιπομεταφορά είναι μια πολύ ασφαλής και αποτελεσματική επέμβαση.
•    Μετα απο βελτιώσεις στην τεχνική, η μεταμόσχευση λίπους έχει γίνει η διαδικασία επιλογής για μια σειρά από καταστάσεις, συμπεριλαμβανομένων των ουλών του προσώπου, αύξησης των χειλεών, και βελτίωσης πολλων ρυτίδων του προσώπου.
Άλλα Υλικά
•    Πολλά υλικά έχουν έχουν δοκιμαστεί για τη διόρθωση των των ελλειμμάτων μαλακών ιστών. Ωστόσο, η χρήση των περισσότερων από αυτές τις ουσίες έχει συναντηθεί με δυσκολίες, συμπεριλαμβανομένης της παροδικότητας, ξένη αντίδραση του σώματος, αφύσικη υφή, και την πιθανή μετάδοση της νόσου. Επιπλέον, τα περισσότερα από τα προϊόντα που διατίθενται σήμερα παραμένουν σχετικά ακριβά.
•    Το κολλαγόνο έχει χρησιμοποιηθεί για την αντιμετώπιση των ρυτίδων και ενώ λειτουργεί καλά για τη διόρθωση των λεπτών γραμμών, τα αποτελέσματα για τις βαθύτερες ρυτιδες είναι λιγότερο εντυπωσιακή. Τα κύρια μειονέκτηματα του είναι η σύντομη διάρκεια της ανταπόκρισης και ο προληπτικος έλεγχος που απαιτείται για μια αλλεργική αντίδραση.
•    Η χρήση ενέσιμου πολυ-L-γαλακτικό οξύ (PLLA) απεκτήσε ευρεία δημοτικότητα στην Ευρώπη από την έγκρισή του το 1999. Το PLLA είναι ένα συνθετικό πολυμερές του γαλακτικού οξέος που είναι βιοδιασπώμενο, απορροφήσιμο και βιοσυμβατό, με πολύ καλά ποσοστά ικανοποίησης των ασθενων για την Ωστόσο, έχουν αναφερθεί σε πολλές περιπτώσεις κοκκιώματα και φλεγμωνώδεις αντιδράσεις, που είναι δύσκολο να αντιμετωπιστούν.
•    Το υαλουρονικό οξύ (ΗΑ) είναι ένα πολυμερές υδατάνθρακα και ένα από τα κύρια συστατικά της εξωκυτταρικής ουσίας των ιστών. Υπαρχει σε μαγαλες ποσοτητες φυσιολογικα στον οργανισμο μας, αλλα το υαλουρονικό που χρησιμοποιούμε για ενέσιμη θεραπεία παρασκευάζεται στο εργαστήριο, ειναι διασταυρούμενο και βιοδιασπώμενο. Χρησιμοποιειται εκτεταμένα για όγκο στα ζυγωματικά, μειωση των βαθιων ρυτιδων και διαμόρφωση του περιγράμματος του προσώπου Στατιστικά, αποτελεί τη δεύτερη πιο συχνά εκτελούμενη μη χειρουργική αισθητική επέμβαση, μετα την χορήγηση αλλαντικής τοξίνης.

Τα πλεονεκτήματα του λίπους

•    Απ’όλα τα παραπάνω συνάγεται πως λύση θα αποτελούσε μια ουσία που θα είναι: άμεσα διαθέσιμα, ανέξοδη, μακράς διαρκείας, φυσικής υφής και δεν θα προκαλει αλλεργικές αντιδράσεις. Ο Αυτόλογος λιπώδης ιστός πληροί αυτές τις απαιτήσεις.
•    Το λίπος συλλέγεται μέσω άσημαντων τομών πρόσβασης στο δερμα, η συγκομιδή του δεν αφήνει ελλείμματα, ενώ και η αφαίρεση του είναι συχνά επιθυμητή.
•    Ο λιπώδης ιστός είναι μαλακός, με φυσική αίσθηση στην ψηλαφηση, δεν είναι ανοσογόνος, και είναι εύκολα διαθέσιμος και φθηνός.

Χρήσεις

Η αυτόλογη μεταφορά λίπους έχει χρησιμοποιηθεί για:

•    Διόρθωση των ουλών του προσώπου, συμπεριλαμβανομένης των ουλών ακμής.
•    Ενίσχυση του όγκου και γλυπτική του περιγράμματος του προσώπου. Στο πέρασμα του χρόνου όχι μόνο αλλοιώνεται η ποιότητα του δέρματος, αλλά σταδιακά αλλάζει ολόκληρη η ανατομία του προσώπου. Η ατροφία του προσώπου με την πάροδο των ετών αφορά όλους τους ιστούς, μέχρι και τα οστά. Η ορατή συνέπεια είναι η απώλεια του όγκου σε διάφορα σημεία. Με αυτον τον τρόπο, μπορεί επίσης να χρησιμοποιηθεί και επανορθωτικά σε ασθένεις με ημιπροσωπική ατροφία.
•    Ασθενείς που ζητούν μόνιμη αύξηση των χειλέων.
•    Βαθιες ρυτίδες του προσωπου (ρινοπαρειακή αύλακα, ρυτίδες μεσοφρύου, δάκρυικη αυλακα)
•    Βελτίωση της εμφάνισης της ράχης των χεριών (οι φλέβες και οι τένοντες γίνονται λιγότερο εμφανείς)
•    Μικρού και μεσαίου βαθμού αυξήσεις του στήθους
•    Γλυπτική των γλουτών
Αντενδείξεις
•    Ασθένειες που επηρεάζουν αρνητικά την επούλωση των πληγών
•    Κακή γενική κατάσταση του ατόμου.

Η Μεταμόσχευση Λίπους

•    Αυτή η διαδικασία μπορεί να πραγματοποιηθεί σε εξωτερική βάση, με τοπική αναισθησία.
•    Σχεδόν κάθε περιοχη του σώματος μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τη συλλογή λίπους. Ωστόσο, η κοιλιά είναι εύκολα προσβάσιμη, και τομές πρόσβασης μπορεί να κρυφτούν μέσα από τον ομφαλό ή στο δέρμα της ηβική χώρας.
•    Η προεγχειρητική συζήτηση με τον ιατρό είναι ζωτικής σημασίας. για τον εντοπισμό των περιοχων που πρέπει να αντιμετωπίστούν. Επιπλέον, θα πρέπει να συζητηθούν οι λεπτομέρειες της διαδικασίας, η μετεγχειρητική φροντίδα, οι προσδοκίες, αλλα και οι πιθανές δυσμενείς εκβάσεις-επιπλοκες.
•    Τα 3 μέρη της χειρουργικής διαδικασιας αποτελουν η συγκομιδή του μοσχεύματος, η μεταφορά του μόσχεύματος και η τοποθέτηση του μοσχεύματος.

Η Συγκομιδή του Μοσχεύματος

•    Η πιο σημαντική αρχή στην χειρουργική της λιπομεταφοράς είναι η ατραυματική λήψη του λίπους.
•    Τραύμα στο λίπος κατά τη διαδικασία της συγκομιδής (ή και κατά την τοποθετηση) επηρεάζει την επιβίωση του μοσχεύματος.
•    Ενώ ένα μη βιώσιμο μόσχευμα αρχικά μπορεί να φαίνεται να έχει διορθώσει το πρόβλημα, ακολουθει απορρόφηση του ιστού σε λιγες εβδομάδες που αναιρεί το αρχικό αποτέλεσμα.
•    Μετά από διήθηση της περιοχής που πρόκειται να γίνει λήψη του μοσχευματος, χρησιμοποιεται μια κάνουλα λιποαναρρόφησης συνδεδεμένη σε μία σύριγγα.

Η Μεταφορά του Μόσχεύματος

•    Μόλις ολοκληρωθεί η συγκομιδή, στη συνέχεια, μεταφέρεται υπό στείρες συνθήκες σε μικροτερες σύριγγες.
•    Ακολουθως γινεται χρήση της φυγοκέντρου και απομονωνεται το μεσαίο στρώμα, που αποτελείται από λιπώδη κύτταρα ετοιμα για μεταμόσχευση.

Η Τοποθέτηση του Μοσχεύματος

•    Η λήπτρια περιοχή απολυμαίνεται με αντισηπτικό, γίνεται ένεση τοπικής αναισθησίας και στη συνέχεια γίνεται επανέγχυση στην περιοχή που επιθυμούμε με τη βοήθεια μιας μικρής σύριγγας και μιας ειδικής λεπτής ατραυματικής βελόνας.
•    Συνήθως γίνεται μια μικρή υπερδιόρθωση, καθώς η επιβίωση του μεταμοσχευμένου λίπους εξαρτάται από πολλούς παράγοντες και μπορεί να κυμανθεί από 30-80%.
•    Ως εκ τούτου, μπορεί να απαιτηθούν περισσότερες της μίας θεραπείας για την επίτευξη του επιθυμητού αποτελέσματος.
•    Τα λιποκύτταρα μπορούν να καταψυχθούν στους -30 ° C και να επαναχρησιμοποιηθούν μετα απο καιρο στην ιδια ή σε αλλη περιοχή.
•    Αργή κατάψυξη και απόψυξη είναι η μέθοδος επιλογής για να διατηρήσει το μέγιστο αριθμό των ζώντων κυττάρων.

Μετεγχειρητικές οδηγίες

•    Η εμφάνιση οιδήματος είναι συνήθης, τόσο στην περιοχή από όπου παίρνουμε το λίπος όσο και στην περιοχή που το μεταμοσχεύουμε και υποχωρει σε 2 εβδομαδες.
•    Οι μελανιές υποχωρούν συνήθως σε 3-5 ημέρες και μπορούν ως τότε να καλυφθούν με make-up
•    Αποθάρρυνεται το μασάζ και η υπερβολική κίνηση του προσώπου αμέσως μετά την εμφύτευση του λίπους για πρόληψη μετανάστευσης του λίπους μακριά από τις επιθυμητές περιοχές της θεραπείας.
•    Οι ασθενείς θα πρέπει να εξεταστεί κατά την πρώτη εβδομάδα μετά την επέμβαση, καθως και στις 6-8 εβδομάδες, οταν το μεγαλύτερο μέρος του οιδήματος θα έχει υποχωρήσει, και τα πρώτα αποτελέσματα μπορούν να αξιολογηθούν.
•    Αν μια διαδικασία επανάληψης πρόκειται να πραγματοποιηθεί, πρεπει να παρελθει τουλαχιστον μια περίοδος αναμονής 3 μηνών
Επιπλοκές
•    Υποδιόρθωση μπορεί να είναι το αποτέλεσμα της τοποθέτησης μικρότερης από την απαιτούμενη ποσότητα του λίπους ή από την μερικάή επαναρρόφηση του μοσχεύματος.
•    Αντίθετα, η τοποθέτηση υπερβολικά μεγάλης ποσότητας λίπους σε ένα συγκεκριμένο τομέα μπορεί να συμβάλει στην αποτυχία της επαναγγείωσης του μοσχεύματος και στην Νέκρωση, με ψηλαφητές ανωμαλίες στο δέρμα και τελική εξαφάνιση του υλικού. Απομάκρυνση της περίσσειας του μοσχεύματος είναι πιο δύσκολη, καθώς ο ιστός της ληπτριας χωρας διεισδύει εντός του μοσχεύματος.
•    Η συσσώρευση του μοσχεύματος μπορεί επίσης να συμβεί. Και είναι ένα ιδιαίτερο πρόβλημα, ιδιως κάτω από λεπτό δέρμα. Μετά από 1 μήνα, εάν εξακολουθεί να αποτελεί πρόβλημα, εκπαιδευστε τον ασθενή για το πώς να εκτελέσει μασάζ στην πασχουσα περιοχη.
•    Βλάβη σε υποκείμενες δομές, αν και σπανιοτατη, ιδιαίτερα γύρω από το μάτι, είναι δυνατή